Hi, ik ben Jessica, 34 jaar en schrijf nu mijn vierde blog uit mijn serie ‘#InspiredbyJazz‘ voor Afvallen Almere. In mijn eerste blog heb ik mezelf al een beetje voorgesteld en in de tweede blog nam ik je mee met mijn hardloop avontuur. Zo nam ik je in mijn derde blog mee naar Kaapstad.. En nu schrijf ik alweer mijn vierde blog en weet ik nog geen eens waarover ik het wil hebben. In 2017 ben ik thuis komen te zitten met een Burn-Out en heb ik ook nog eens een chronische aandoening Fibromyalgie. Ook hoop ik dat ik jou door het lezen van mijn blogs inspireer om gezonder te eten, te sporten en je ook wat leesplezier te bezorgen. Dit is mijn reis en ik neem jou daar graag in mee..
GELUKKIG NIEUWJAAR
Lieve lezer,
Het is alweer 2019! We zijn alweer ruim 2 weken onderweg in het nieuwe jaar. Dat ik deze blog begin is het nu precies 16 januari! Dusssssss euhm “gelukkig nieuwjaar” haha. Ik kreeg zelfs gisteren op mijn werk nog de beste wensen toegewenst van een cliënt. Dus ach ja waarom niet nog even de beste wensen voor jou. Ik weet vandaag gewoon niet zo goed waar ik het over moet hebben. De inspiratie laat mij even in de steek (tenminste dat denk ik natuurlijk)! Misschien een lijstje met doelen/ goede voornemens? Of over mijn blessure aan mijn knie (overbelast) als je weer lekker bezig bent met het hardlopen en opeens Mr Blessure om het hoekje komt kijken en vraagt of je mee op date gaat.. Zucht, niet de leukste date natuurlijk want die bestaat weer uit het tempo omlaag, rustig aan doen en rust heel veel rust voor de knie! Ondertussen voel ik mij een heuze KLUNS.. Helemaal als dit gebeurd tijdens het re-integreren op de werkvloer.. PANIEK PANIEK Jess gaat even naar het toilet en tijdens het charmante gedeelte van naar het toilet gaan doe ik mijn broek naar beneden en ga op de pot zitten, schiet opeens die ellendigheid in me knie.. Dit voelde niet oké. De pijn schiet door mijn lijf en mijn reactie is heel hard janken (mijn ogen lekker als een malle) want dit kan ik nu toch echt niet hebben.. Shit, ik moet nu maar echt nu naar twee cliënten maar kan geen auto rijden & lopen is te ver mijn fietsband is lek (je zou bijna denken nu komen alle slechte smoezen eruit die je je maar kan bedenken). Euhmmmm Jess luister eens je lichaam deze geeft een waarschuwing af! Hé f*ck!! Trouwens opeens schrijf ik wel lekker door hé? Hahaha. In overleg met een collega besloten te stoppen en naar huis te gaan en gelijk heb ik een afspraak gemaakt met de fysiotherapeut met de uiteindelijke conclusie er is niks aan de hand! Alleen is je knie overbelast! Oke TOP! En zo begon de eerste de date met Mr Blessure..
INSPIRATIELOOS
Inmiddels nu op 25 januari dat ik verder schrijf.. En ben ik een beetje aan het doemdenken. Alles valt in mijn ogen even tegen! En ik schop van binnen overal tegen aan.. De Blog laat ik ook even voor wat het is.
Inmiddels is het dan nu 6 februari dat ik verder schrijf.. En heb nog niet kunnen hardlopen.. Diep van binnen wil ik zo graag. Mr Blessure heeft besloten niet verder te gaan met de dates. Alleen begint mijn lijf tegen te werken! Ik ben die Fibro zo zat! Maar ook weet ik dat ik die nu de rest van mijn leven bij mij draag. Zo frustrerend als het is ben ik wel trots dat ik gisteren ondanks die enorme slechte dag toch op het werk ben geweest. Het enige wat nu mega confronterend is is dat ik merk dat de zorg waar mijn hart ligt en het werk dat ik leuk vind lichamelijk te zwaar is voor mij. Hier zal ik dus een oplossing voor moeten vinden. Want stress is voor niemand goed en al helemaal niet voor mij. Maar ook ik heb mijn salaris nodig om van te kunnen leven en ben al van 32 uur werken ooit naar 24 uur werken gegaan. Moet ik dan nu nog minder gaan werken?? Of werk zoeken wat ik met mijn lichamelijke beperking (want ik vind mezelf niet ziek) wel kan doen.. Maar goed dat zijn zorgen voor later. Nu zit ik er meer mee dat ik op mijn vrije dag helemaal niks kan. Alles doet pijn ik lijk wel vast te zitten in me eigen lijf. Mijn hoofd wilt wel vandaag maar mijn lijf niet.. Zojuist ben ik een warm bad geklommen en zorgt dit er lichtelijk voor dat ik een beetje ontspan. Samen met met een dosis tramadol in me mik lig een beetje versuft te zijn. Fijn om te weten hoe je nu voor 50% in elkaar zit want die ander 50% procent van mij wil ik nog niet accepteren geloof ik.. Denken in oplossingen hoor ik mijn man dan zeggen.. De eeuwige optimist, vrolijke noot en vooral mijn lievelingidioot! Soms kan ik hem achter het behang plakken.. Maar hoe dan?? Want ik heb er geen eens de kracht voor haha. Hij houdt mij op de been ondanks dat ik hem soms bloedje irritant vind.. Al heb ik soms het idee dat ik een blok aan zijn been ben. Heerlijk hé om voor een ander te denken! DOE DIT NOU NIET JESS.. Is hij er voor mij wanneer ik dit heel hard nodig heb. Alleen moet ik duidelijker zijn en niet zomaar zeggen kanjer het gaat goed! Ik mag dus juist zeggen “vandaag gaat het niet zo goed” alleen zeg ik graag “het gaat goed” want dan hoef ik juist hier niet op door te gaan. En dan dus vertellen hoe ik mij nou echt voel. Dit maakt me wat verwart omdat ik niet meer zo goed weet wat mijn omgeving nou echt wilt horen. Ik wil niet overkomen als een zeur! Ik wil het juist hebben over leuke dingen.
Weet je wat leuk was gisteren?? Ik ben op kraamvisite geweest en heb mijn kleine neefje voor het eerst gezien. Nou is de familieband niet heel sterk maar ben onwijs trots om te zien dat mijn zwager nu papa is.. Het zit hem dus in die kleine dingen. En die kleine spruit maakte gisteren een hele hoop goed voor mij. Dus begin ik nu langzaam te kijken wat er wel mogelijk is ook al ligt dit soms aan wat ik de dag ervoor gedaan heb of hoe ik mij juist op dat moment voel. En soms zal ik onverwachts afzeggen of en onverwachts wel zijn. En moet ik mij niet gek laten maken aan wat een mening zal zijn van een ander. Op dit moment moet ik even egoïstisch zijn (en dat haat ik).. Volg je mij nog vandaag? Ik mezelf amper haha. Maar zorgen dat ik zelf weer 100% op de rit ben met zoals ik nu functioneer. En moet ik mijzelf dus niet gaan lopen verdedigen wat ik nu juist steeds doe.
RUST
Nou heb ik besloten aan het begin van het jaar rust te creëren in mij hoofd (niet dat dit erg lukt) en iedereen om mij heen weet natuurlijk hoe ik echt ben maar laten we voor nu dus denken in oplossingen. En kijken of de punten die ik hieronder noem nou ook voor mij het gewenste effect hebben.
- Facebook & Instagram even niet gebruiken (de teller staat nu op 5 weken), dus zal er nu weinig van mij voorbij komen op social media en zal mijn blog alleen promoot worden via Afvallen Almere.. Geen idee hoelang ik dit ga houden maar ik moet zeggen ik mis het niet en dit geeft denk ik redelijk wat rust. Alleen merk je dat je omgeving best veel gebruik maakt van Facebook zoals voor uitnodigingen voor een verjaardag of een feestje.. Of andere informatie. Zelf ben ik niet zo een beller of WhatsApp(er) en de meeste weten dat wel. Dus ik moet zeggen op mijn telefoon is het erg rustig haha. Dus kick je vanzelf af van de verslaving om even op social media te gaan kijken. En zo merk ik gelijk hoeveel tijd daar bij mij in ging zitten. En als je nichtje dan zegt “tante Jessica heeft zo een interessant leven” vind het erg leuk om haar Instagram te volgen. Dan sta ik zelf even te kijken van maar zo bijzonder is het niet wat we daar allemaal delen. Een feestje hier of daar, een reisje hier en daar en ga zo maar door. We volgen elkaar wel maar spreken we elkaar ook allemaal nog?? Ik zou zeggen probeer het eens uit 😉
- Lezen (ik heb super trots dat ik dus al één boek uit heb kunnen lezen) Dit kon ik namelijk vorig jaar niet..
- Spotify gebruiken (dit lukt echt super goed) muziek kan bij vele dingen helpen!
- Minder Netflix & Videoland (MISLUKT)
- Op tijd gaan slapen (lukt steeds beter) Want ben eigenlijk een nachtbraker
Maar goed laten we afsluiten met iets positiefs! Ik ga een tosti eten ik vind dat ik die vandaag wel verdien. Verder zal het een rustig dagje zijn vandaag want ik wil morgen weer met frisse moed op mijn werk verschijnen. Dus zal ik een boek pakken of toch mij laten verleiden door Netflix :P. O en morgen begint het WK afstanden van het schaatsen dus zet hem op Kramer & Wüst gaan jullie ons nog laten zien wat jullie kunnen of zal de nieuwe generatie keihard van zich laten horen. Ik ben reuze benieuwd. Verder staat er voor aankomende vrijdag een leuk feestje op de planning in het Ziggo Dome die mij terug neemt in de tijd van de tiener disco en de eindmusical van groep 8.. Ik hoop dat ik erbij kan zijn.. Dat zou geweldig zijn natuurlijk! Een beetje gezelligheid doet een mens goed dus ik kijk er enorm naar uit 🙂 Mental Theo & Charly Lownoise here i come! Fingers crossed..
Leave a Reply